Με αφορμή ένα πρόσφατο άρθρο του Γκυ Σορμάν με τίτλο "Η τιμή της Ελλάδος"
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/09/blog-post_6570.html
θα έλεγα πως δικαιολογημένα η Δύση αισθάνεται το ιστορικό της χρέος απέναντι στον αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Ήταν τέτοιο το πνευματικό κατόρθωμα, τέτοια η λάμψη εκεί στον 5-6ο αιώνα, πραγματικά θα μπορούσε να την παρομοιάσει κανείς με έκρηξη καινοφανούς αστέρα, μια εκθαμβωτική λάμψη για ολόκληρη την ανθρωπότητα ... !
Ανυπέρβλητη η παρακαταθήκη (οι "έλληνες τα έχουν πει όλα", εμείς στην Δύση βάζουμε απλώς τις υποσημειώσεις έχει αναφέρει κάποιος επώνυμος δυτικός το όνομα του οποίου μου διαφεύγει) ώστε η σύγχρονη ελλάδα μονίμως να υπολείπεται σαν το δυστυχισμένο παιδί του Ωνάση ως προς το να ξεπεράσει τον πήχη του πατέρα! Ίσως αυτή η ανυπέρβλητη δυσκολία κάνει πάρα πολλούς από εμάς τους έλληνες να έχουμε μια τόσο προβληματική σχέση με το επίτευγμα (υποτίμηση, τυφλή μίμηση, φθόνος, κα)
Όμως, εαν πράγματι η Δύση χρωστά σε εμάς την πνευματική της υπόσταση, εμείς οι απόγονοι ΕΚΕΙΝΩΝ, χρωστάμε στην Δύση αλλά και στους εαυτούς μας, ιδιαίτερα σήμερα, έναν ολοκαίνουργιο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.
Κάποτε, όχι και στο πολύ μακρινό παρελθόν, ακόμη, οι έλληνες διατηρούσαμε κάποια ελάχιστη πνευματική λάμψη. Τουλάχιστον τα αιτήματά μας τότε ήταν για να έχουμε "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία" ....
Καθώς καταρρέει εσωτερικά το ελληνικό πνεύμα με αγοραία, ποταπά και χυδαία αιτήματα όπως το "δεν πληρώνω". Καθώς η πνευματική μάζα συμπιέζεται όπως σ΄ ένα γέρικο άστρο και αλλάζει ταχύτατα την δομή της, για να δούμε, ίσως εκραγεί ξανά όπως ΤΟΤΕ και φωτίσει και πάλι την Δύση και ολόκληρο τον πλανήτη !!
Αυτό είναι το δικό μας χρέος, όχι απλά ο μηδενισμός της λογιστικής του αναπαράστασης ...