Πυραμίδα της Παρέας

Μετά την πρόσκληση τριών πολύ αξιόλογων ανθρώπων, της Katerina Ante Portas, της Ange-ta και του Ovi, δεν θα μπορούσα να μην πω και εγώ πέντε πράγματα για τον εαυτό μου. Σας ευχαριστώ ζεστά για το ψηφιακό και παιγνιδιάρικο "άγγιγμά" σας.

1. Ας αρχίσω με τα εύκολα. Καλά το έχετε μαντέψει, ο πιτσιρίκος στην φωτογραφία του προφίλ μου, είναι ο Mirage σε ηλικία πέντε ετών με τα κουστούμια. Οι γονείς μου με προετοίμαζαν από μικρό, διότι βλέπεις μια μέρα (ή μήπως θα είναι νύκτα) επρόκειτο να γίνω "μεγάλος" και "τρανός" ... Χθές δεν ξέρω πως μου ήρθε και μίλησα απότομα ζητώντας τον λόγο από τον συμπαθέστατο περιπτερά (μικρός, μουσάκι, παχουλός, πολύ εξυπηρετικός και ομιλητικός). Με αποκάλεσε "κύριο" για πρώτη φορά μετά από καιρό, όπως δηλαδή αποκαλώ και εγώ πολλούς στην καθημερινή μου εργασία. Δεν μου αρέσει ο περιπτεράς μου να με φωνάζει "κύριο", αυτός όμως κάνει την δουλειά του - είναι επαγγελματίας. Τι να κάνω τώρα; Να πάω και να σκίσω το κουστούμι μου μπροστά του ή απλά να του ζητήσω συγνώμη;

2. Από μικρός ήθελα να ασχοληθώ με τις επιστήμες, την τεχνολογία και την φιλοσοφία. Μου αρέσουν όλες οι προχωρημένες επιστήμες και προσπαθώ όσο μπορώ να ενημερώνομαι. Δεν μπορώ να μένω στάσιμος, γι αυτό αλλάζω απόψεις καθώς μεγαλώνω (εεε μικραίνω ήθελα να πω). Ας πούμε κάποτε θεωρούσα τους επιστήμονες - καθηγητές μαζόχες και παρόλο που έχω ένα Mάστερ δεν ήθελα με τίποτε να κάνω Ακαδημαϊκή καριέρα. Τότε δεν μου άρεσε η ιδέα του καθηγητή σε ελληνικό Πανεπιστήμιο, τώρα καταλαβαίνω γιατί. Πάντως θα μου ταίριαζε περισσότερο μια ερευνητική θέση - μάλλον σε Πανεπιστήμιο εξωτερικού - από το να προσπαθώ να εξηγήσω σε πελάτες γιατί η επένδυση σε τεχνολογίες πληροφορικής τελικά τους συμφέρει, να συντονίσω πελάτες, προμηθευτές και προσωπικό. Κατερίνα άθελά σου άγγιξες μια πολύ ευαίσθητη χορδή με το σχόλιο που έκανες στους Φιλοσοφικούς περί Πανεπιστημιακού επιπέδου ...

3. Μου αρέσει να κάνω παρέα με ζώα, αν και δεν συμφωνώ να τα έχω φυλακισμένα σε 4 τοίχους, γι αυτό δυστυχώς δεν έχω. Μου αρέσει η γυμναστική, ο χορός, η φιλοσοφία και το γράψιμο. Στον χορό δεν περισσεύει να δώσω χρόνο. Αν μπορούσε να ολοκληρωθεί γρήγορα το επαγγελματικό εγχείρημα θα ασχολιόμουν ευχαρίστως με το γράψιμο.

4. Είμαι οργανωτικός, μεθοδικός και μου αρέσει να βλέπω την μεγάλη εικόνα. Είμαι επίσης ανήσυχος, φιλόδοξος και ανυπόμονος. Βαριέμαι εύκολα εάν οι καταστάσεις δεν προχωράνε. Θέλω πάντα να πηγαίνω πιο πέρα, πιο μπροστά, να γνωρίζω, να μαθαίνω περισσότερα. Μονίμως έχω την αίσθηση ότι δεν μου φθάνει ένα 24ωρο. Η στασιμότητα με τρελαίνει.

5. Πάμε και στα δύσκολα, ανθρώπινες σχέσεις. Εδώ είμαι αθεράπευτα ρομαντικός ή έτσι νομίζω τουλάχιστον. Γι αυτό στην πορεία μου προς την ωριμότητα πλήγωσα και έχω πληγωθεί. Ζητώ συγνώμη. Βλέπετε το σώμα δεν μπορεί να ξεγελάσει ή να ξεγελαστεί ... όταν συμπαθεί ή δεν συμπαθεί. Όσο η επικοινωνία των σωμάτων ήταν γνήσια και δυνατή, τόσο τα λόγια, οι σκέψεις ήταν αδύναμα, σκέτο δηλητήριο! Τι σου είναι ο νους ... Πάντα έψαχνα το εξαιρετικό. Καλύτερα να μην μιλούσαμε. Ένας από τους λόγους που άρχισα να γράφω ήταν μήπως και βρω την εξαιρετική επικοινωνία των σκέψεων εδώ. Δεν είμαι σίγουρος για το αποτέλεσμα ακόμη, όμως για ένα είμαι βέβαιος. Επικοινωνία χωρίς την φυσική γλώσσα του σώματος, μια γλώσσα πέρα και πριν από τις λέξεις, είναι πολύ φτωχή ... Το άγγιγμα, το βλέμμα, η στάση, η οσμή, η φυσική εγγύτητα, τόσα σημαντικά και να λείπουν! Τι τα θες, δεν μπορείς να τα έχεις όλα δικά σου. Εάν επιθυμείς να είναι όλα υπερβολικά τότε χάνεις και την χάρη αυτών που έχεις. Δεν μπόρεσα, δεν μπορώ, να συμβιβαστώ με κάτι λιγότερο από το εξαιρετικό στην ανθρώπινη επικοινωνία. Αυτή είναι η δική μου ουτοπία και πλήγωσα πολύ.

Σαν πολλά δεν ξεστόμισα για ντροπαλό μικρούλι;

Ας κάνω πάσα τώρα. Ήθελα να περάσω στις Ange-ta, Vassiliki και Alexandra αλλά ως περιζήτες κυρίες με πρόλαβαν άλλοι. Όπως και με τους κύριους Vlemma και Μαύρο Γάτο ως διασημότητες επίσης με πρόλαβαν.

Οπότε πασσάρω στον φίλο Μαυρουλέα, EcoChris, Σ. Φραγκόπουλο, Παλιόπαιδο και μια έκπληξη την Καλιόπη. Να την διαβάζετε είναι Οικολόγος με πολύ χρήσιμες γνώσεις.

Τέλος ο Κλέαρχος μας εξηγεί πως ήρθε η Πυραμίδα στην Ελλάδα