(με κλίκ πάνω στην εικόνα φαίνεται μεγάλο γράφημα)
- Η χώρα μας είναι 33η παγκοσμίως όσον αφορά το ΑΕΠ της. Η "ανάπτυξη" όμως αυτή έγινε και συνεχίζει να γίνεται με δανεικά (99% κρατικός, 87 % ιδιωτικός). Βέβαια και οι μεγάλες οικονομίες δεν πάνε πίσω σε δανεισμό
- Όμως είμαστε πρώτοι στο αρνητικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών (μαζί με Βουλγαρία, Λιθουανία & Ρουμανία) που σημαίνει ότι ο δανεισμός θα συνεχίσει να αυξάνει ραγδαία
- Έτσι είμαστε η 5η χώρα παγκοσμίσως σε επικυνδινότητα "πτώχευσης"
Συνολικά το 52% του παγκόσμιου ΑΕΠ όπως εκφράζεται από το 15% περίπου (25 στις 200) των χωρών, βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο.
Η αλήθεια είναι πως υπήρξαν πολιτικοί που μίλησαν για τις "παθογένιες" της κοινωνίας μας που μεγάλωσε καταναλώνοντας με δανεικά! Τι γίνεται τώρα; Μα φυσικά τίποτε περισσότερο από το να βιώσουμε την πτώση, την παρακμή, την βία και την εγκληματικότητα, την απογοήτευση, την "σκληρή" πραγματικότητα. Και αφού τα ζήσουμε τις επόμενες δεκαετίες, τι;
Κανείς δεν γνωρίζει. Αλλά όλα τα ενωτικά στοιχεία (ιδεολογικά και φυσικά) που κάποτε μπορούσαν να μας βοηθήσουν να ανακάμψουμε έχουν εξαληφθεί. Ακόμη και η ιστορική μας κληρονομιά έπαψε να μας βοηθά να ξεγελάμε εαυτούς και ξένους.
Έμεινε το ΣΚΑΙ να μας λέι κάθε βράδυ το "σκόρ" της κάθε μεγάλης ελληνικής προσωπικότητας. Το τελευταίο μάλλον σκηνικό παρακμής και εκείνης της "μεγαλειώδους" ιστορικής μας ταυτότητας ...
Στις κρίσεις, οι μύθοι, η βιτρίνα, το μάρκετινκγ δεν "πουλάνε". Στις κρίσεις η Αλήθεια που παρέμενε κουκουλωμένη, αποκαλύπτεται δείχνοντας το πραγματικό της πρόσωπο. Όπως γνωρίζαμε ήδη, στην δική μας περίπτωση αυτό το πρόσωπο ήταν και παραμένει άσχημο, σκοτεινό, ελεεινό!
Μάλλον έφτασε ο καιρός να λουστούμε τον "μηδενισμό" όπως τα κυκλαδίτικα νησιά, αδιαμαρτύρητα, στωϊκά λούζονται τον ήλιο.
4 σχόλια:
βαριές, πικρές αλήθειες. εξακολουθώ όμως να ελπίζω ότι η κρίση θα μας ξεκουνήσει...
Πολύ εύστοχες οι επισημάνσεις σου-μου άρεσε επίσης πολύ η ανάλυσή σου σε σχέση με το Νίτσε στις Ανιχνεύσεις΄(συμφωνώ κι επαυξάνω!). Η κρίση θα ξεκουνήσει ορισμένους, κατά την κρίση μου-αυτοί(με όποιον βαθμό οργάνωσης επιλέξουν) πιστεύω ότι θα είναι η "μαγιά" της αλλαγής...
Θα έχεις κατά νου τις κρίσεις του Μπαντιού για τον κομμουνισμό-τον δικό του κομμουνισμό για να συνεννοούμαστε: http://www.16beavergroup.org/mtarchive/archives/002841.php
Ίσως περιγράφει κάτι που κι εμάς ως έλληνες (μπορεί να) μας εμπεριέχει...
To link ειναι σπασμένο, με ενδιαφέρι ο Μαντιού, υπάρχει κάπου αλλού το άρθρο;;
http://www.frieze.com/comment/article/a_return_to_communism/
http://www.newleftreview.org/?view=2705
http://www.lacan.com/article/?page_id=125
http://www.lacan.com/essays/?page_id=99
Δημοσίευση σχολίου