Κυριακή, Ιουνίου 21, 2009

Δίπλα δίπλα

Πράγματι είναι δίπλα-δίπλα αλλά ταυτόχρονα και τόσο μακριά ...

Εκείνη αποτελεί μια μοναδική και ανεπανάληπτη κατασκευή, κόσμημα ενός ιδιαίτερου πολιτισμού, κορύφωση και απεικόνιση του πολιτικού αγαθού όπως προσδιορίσθηκε και βιώθηκε κάποτε. Εκείνη φύλλασε το ιερό άγαλμα και το χρήμα της Αθήνας.

Χτίστηκε από το περίσευμα του πλούτου που συγκέντρωσε η αθηναϊκή πόλις-κράτος από τους υποδουλωμένους συμμάχους της, μέσω καταναγκαστικής φορολόγησης.

Εκείνη αποτελεί το σύμβολο της πολιτικής δύναμης.
Εκείνο αποτελεί ένα ακόμη κτήριο, όμοιο με άλλα, επίτηδες λιτό και επιτηδευμένα ανούσιο. Εκείνο φτωχό και αδιάφορο, αναδεικνύει και τονίζει το μεγαλείο εκείνης. Εκείνο φυλάσσει ως σαρκοφάγος τα απομεινάρια ενός νεκρού πολιτισμού.

Εκείνο χτίστηκε με δανεικά (και απαιτητά βεβαίως με τόκο) ελεύθερων συμμάχων και αποτελεί δεδήλωση της αδυναμίας να υπάρξει οτιδήποτε γνήσιο που να απαντά στο σήμερα, έστω και αρκετά κατώτερο εκείνης.

Σάββατο, Ιουνίου 13, 2009

Αίμα αγνό

ω αίμα, ρεύσε καθάρια αγνό
ρεύσε ανεμπόδιστα εσύ πορφυρό
ω αίμα αγνό!

την άτονη καρδιά χτύπα δυνατά
τ΄ άδεια μάτια γέμισε ξανά

αίμα, κύλα αδιάκοπα ζωηρό
κύλα ελεύθερα εσύ παντοτινό
αίμα ζωηρό!

τα παγωμένα δάκτυλα φούσκωνε ανελέητα
το μουδιασμένο δέρμα τρύπα ασυγχώρητα

ω αίμα, στάζε αδιάκοπα ροδανό
στάζε συνέχεια εσύ ακανθωτό
ω αίμα ροδανό!



το χαυνωμένο νου προσπέρνα ανερώτητα
την ένταφη ψυχή ξεφώνα με βροντερότητα

αίμα, ανάβλυζε αίμα πηκτό

ανάβλυζε ασυγκράτητα εσύ θαρρετό
αίμα πηκτό!

τον αγέρα εμύρισες ροδοπέταλα,
τις λίμνες επλημμύρισες αιμοπέταλα

αίμα, συνέχισε ζωοποιό
συνέχισε αστράγγιστα εσύ ποθεινό
αίμα ζωοποιό!


το χώμα μούσκεψες βαθιά,
τις τριανταφυλλιές έθαλλες πορφυρά

ω αίμα αγάπης κλαυτερό
αίμα του πόθου εσύ επιθυμητό
ω αίμα μου αγνό!