To λιώσιμο των ελπίδων μας

Απο το National Geographic και άλλες πηγές


H μια από τις έξι (6) εναπομείνασες νησίδες πάγου ( ice shelf) της Αρκτικής, ηλικίας 4.000 ετών, αποκολλήθηκε το καλοκαίρι του 2005. Η NASA και η επιστημονική κοινότητα το γνώριζαν από τότε, αλλά το ανακοίνωσαν μόλις 16 μήνες μετά διότι ήθελαν να μελετήσουν τα αίτια με την ησυχία τους, ώστε όταν θα ερωτηθούν “Φταίει η Παγκόσμια Θέρμανση;” να πουν ένα σίγουρο και ηχηρό “Νααιιι!”.

Τα τελευταία 100 χρόνια έχει αποκολληθεί το 90% των νησίδων από Αρκτική και Ανταρκτική!

Οι νησίδες πάγου είναι τεράστιες εκτάσεις από πάγο, παχύτερες από τα γνωστά μας επιπλέοντα παγόβουνα, οι οποίες είναι συνέχεια του πάγου που βρίσκεται πάνω στην ξηρά, θα λέγαμε είναι νησίδες πάγου "κολλημένες" στην ξηρά! Η αποκόλληση αυτή οφείλεται στην αύξηση της πλανητικής θερμοκρασίας και αποτελεί το αποκορύφωμα μιας διαδικασίας που παρακολουθούν και μελετούν επιστήμονες εδω και μερικά χρόνια. Το 2005, όπου είχε παρατηρηθεί και η υψηλότερη μέση θερμοκρασία στην περιοχή (+2 C) , είχαν δημιουργηθεί πάμπολλες ρωγμές πάνω στην περιοχή της ένωσης της νησίδας πάγου με τον "στεριανό" πάγο.

Οι επιστήμονες που παρακολουθούν τις ρωγμές αυτές εδω και 20 χρόνια, αναφέρουν πως το καλοκαίρι του 2005 μέτρησαν 50 σε μια έκταση μόλις 9 Km2.! Επιπλέον η ποσότητα χιονιού που έπεσε το 2005 ήταν πολύ λιγότερη από άλλες χρονιές αδυνατίζοντας έτσι την αντίσταση της ένωσης της νησίδας με την ξηρά απέναντι στις θαλάσσιες δυνάμεις αποκόλλησης.

Ήταν αρκετή μια μόνο πολύ ζεστή βδομάδα το καλοκαίρι του 2005 για να προκαλέσει την αποκόλληση της νησίδας Ayles από το Ellesmere Island στον Βόρειο Καναδά, μιας νησίδας με έκταση 66 Km2, δηλαδή μεγαλύτερης από το νησί της Ύδρας!

Η αποκόλληση των νησίδων πάγου από την Ανταρκτική έχει ήδη παρατηρηθεί πως επιταχύνει την δημιουργία και βύθιση των παγόβουνων. Έτσι οι επιστήμονες εκτιμούν πως σύντομα θα περάσουμε κάποιο “tipping point”, ένα σημείο δηλαδή χωρίς επιστροφή, όπου διαδικασίες θετικής ανάδρασης θα επιταχύνουν την εξέλιξη των φαινόμενων. Έχετε δει το παιγνίδι με τα ντόμινο που ρίχνει το ένα το άλλο; Σε κάτι τέτοιο αναφέρονται.

Έτσι ήταν ο Αρκτικός Πόλος το 1979



Έτσι ήταν ο Αρκτικός Πόλος το 2003


Ο Παγκόσμιος Μετερεολογικός Οργανισμός αποκάλυψε πως το 2006 ήταν μια από τις θερμότερες χρονιές που έχουν καταγραφεί ποτέ. Η τρύπα του όζοντος στην Ανταρκτική ήταν
η μεγαλύτερη στην σύγχρονη ιστορία και το λειώσιμο των πάγων στην Αρκτική συνεχίστηκε με γρηγορότερους ρυθμούς. Ο ρυθμός αυτός ήταν το 2006, 60.000 Km2/ ετησίως, δηλαδή μια έκταση όσο η μισή Ελλάδα!

Από την άλλη μεριά κάποιοι, κυρίως σε Αμερική και Ρωσία, βλέπουν πολύ μεγάλες δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης μια και έτσι ανοίγουν οι κλειστοί δίοδοι της Αρκτικής. Κάποιοι Αμερικάνοι επιχειρηματίες ετοιμάζονται ήδη για μεταφορά εμπορευμάτων από τον Αρκτικό Ωκεανό! Οι παράκτιες χώρες ετοιμάζονται για διαπραγματεύσεις σχετικά με την διεκδίκηση της νέας θαλάσσας που θα δημιουργηθεί. Βρε μπας και ετοιμάζουν από τώρα στο business plan τους εγκαταστάσεις πόλεων στην Γροιλανδία μέχρι το 2030;

Μα καλά γιατί απορείτε, δεν έχουμε πει πως πρέπει να βλέπουμε με θετικό μάτι τις καταστάσεις και να τις μετατρέπουμε σε "ευκαιρίες";