Το πρόσφατο άρθρο του Κούλογλου βλέπει τους "κακούς" Γιόχαν και Φίσερ και τους "καλούς" και μόνιμα αδικημένους Μπάμπη και Γιάννη.
Καλή θα ήταν η ανάλυση του Κούλογλου, εάν δεν υπήρχε άγνοια που αγγίζει τα όρια της αφέλειας γύρω από τις συνθήκες στην Τουρκία και το πραγματικό πρόβλημα με το ελληνικό έλλειμμα και στον τομέα των εξοπλισμών. Μου κάνει μάλιστα εντύπωση από έναν τέτοιο έγκριτο δημοσιογράφο η άγνοια του γεγονότος ότι η Τουρκία πλέον παράγει τα δικά της οπλικά συστήματα, ενώ εμείς εξαρτώμεθα και για την τελευταία βίδα από το εξωτερικό:
Turkey is the world’s fourth-largest importer of arms and the world’s 28th largest arms exporter. Turkey is aggressively seeking to increase its market share, expecting to increase its annual exports to $1.5 billion in the next three years. Turkey is also seeking to increase its share of domestically produced military equipment from the current 25 percent to 50 percent and its share of NATO projects from 4 percent to 20 percent by 2011. [Πηγή: The Jameson Foundation: Arming for Asymmetric Warfare: Turkey’s Arms Industry in the 21st Century]
Αλλά ενώ οι Τούρκοι επένδυαν στην βιομηχανική τους παραγωγή τις τελευταίες δεκαετίες, στην δική μας περίπτωση η μόνιμη επωδός ήταν πως είμαστε πολύ μικρή αγορά για να δικαιολογήσει μια εγχώρια και βιώσιμη παραγωγή. Φυσικά κάποια άλλα εξίσου μικρά κράτη έρχονται στον νου που τα πηγαίνουν εντυπωσιακά καλύτερα κάνοντας κυρίως εξαγωγές (π.χ. Σουηδία)...
Turkey is the world’s fourth-largest importer of arms and the world’s 28th largest arms exporter. Turkey is aggressively seeking to increase its market share, expecting to increase its annual exports to $1.5 billion in the next three years. Turkey is also seeking to increase its share of domestically produced military equipment from the current 25 percent to 50 percent and its share of NATO projects from 4 percent to 20 percent by 2011. [Πηγή: The Jameson Foundation: Arming for Asymmetric Warfare: Turkey’s Arms Industry in the 21st Century]
Αλλά ενώ οι Τούρκοι επένδυαν στην βιομηχανική τους παραγωγή τις τελευταίες δεκαετίες, στην δική μας περίπτωση η μόνιμη επωδός ήταν πως είμαστε πολύ μικρή αγορά για να δικαιολογήσει μια εγχώρια και βιώσιμη παραγωγή. Φυσικά κάποια άλλα εξίσου μικρά κράτη έρχονται στον νου που τα πηγαίνουν εντυπωσιακά καλύτερα κάνοντας κυρίως εξαγωγές (π.χ. Σουηδία)...
Έτσι λοιπόν, στην Ελλάδα αυτά τα χρόνια που η Τουρκία ανέπτυσσε δική της πολεμική βιομηχανία και όχι μόνο, ο Μπάμπης μάζευε αποδείξεις από τα διόδια τις οποίες μετά πωλούσε στον Γιάννη γνωστού Υπουργείου ώστε ο τελευταίος να μπορεί να δικαιολογεί και να εισπράττει παράνομα το επίδομα εκτός έδρας της υπηρεσίας του! Ο Μπάμπης έτσι δημιούργησε μια νέα «αγορά» τουλάχιστον 22 εκατ € (τα επιδόματα που δόθηκαν χάρις στην εργατικότητα του Μπάμπη μόνο στο συγκεκριμένο Υπουργείο) αξιοποιώντας τον γνωστό όρο της οικονομίας πως νέα αγορά προκύπτει από την στιγμή που δημιουργείται μια νέα οικονομική συναλλαγή. Οι δουλειές πήγαιναν καλά, έμαθαν και άλλοι τα καλά νέα και άρχισαν να συμμετέχουν στην νέα αγορά σε ολόκληρη την Ελλάδα, φθάνοντας μάλιστα οι 8/10 από την Γραμματεία του Υπουργείου να συμμετέχουν.
«Μπράβο» στους Μπάμπηδες και στους Γιάννηδες που προωθούν την δημιουργία νέων πρωτότυπων αγορών!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου