Η Αραβική Άνοιξη συνεχίζει σε πλήρη εκδίπλωση. Τι είναι όμως αυτό ακριβώς που "άνοιξε" εκεί στην Ανατολή;
O εκδημοκρατισμός της Ανατολής θα έχει ως αντιστάθμισμα τον εκβαρβαρισμό της Δύσης έχει προφητεύσει ο φιλόσοφος Μποντριγιάρντ εδώ και πλέον της μιας δεκαετίας.
Η ημιαυτόνομη αποσταθεροποίηση της ιδεολογικοπολιτικής τάξης στην Ανατολή είναι επόμενο, ιδιαίτερα στον σημερινό υπερδιασυνδεδεμένο (υλικά και πληροφοριακά) κόσμο μας, να αποσταθεροποιήσει την Δύση. Καθώς κατακάθεται η πανηγυρική σκόνη τους τέλους της ιστορίας που δήθεν θα έφερνε η ιδεολογική νίκη της Δυτικής δημοκρατίας πάνω στους ανατολικούς πληθυσμούς, η Δύση αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι ενδεχομένως τα πράγματα να εξελίσσονται αντίστροφα: Είναι η Ανατολή που εξάγει την βαρβαρότητά της και που μας εκβιάζει με τα δικά μας ιδεολογήματα περί φτώχιας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό δείχνει η αγωνία της Δύσης για το που θα οδηγηθούν οι Άνοιξες σε Αίγυπτο και Λιβύη και εάν θα "εκδημοκρατιστούν" ΤΕΛΙΚΑ.
Είμαστε εμείς που έχοντας ίσως φθάσει στο δικό μας τέλος της Ιστορίας έχουμε μπει ολοταχώς στην όπισθεν. Ίσως αντί οι λαοί της ανατολής να επιταχύνουν προς την μοντέρνα δημοκρατία να είμαστε εμείς που οπισθοχωρούμε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Όπως προειδοποιούσε ο Σολζενίτσιν τον Ζαχάρωφ, όταν δυο κοινωνίες πάνε ΑΠΛΩΣ ν’ ανταλλάξουν τις διαφορές τους ως ένδειξη πλουραλισμού, ανοικτότητας και “ανεκτικότητας”, τελικά αυτό που συμβαίνει στην πράξη είναι ένα άθροισμα διαφορών και αρνητικών ποιοτήτων, αυτό που θα προκύψει είναι μια κοινωνία δυο φορές πιο διεφθαρμένη! Μήπως δεν ζούμε αυτόν τον “πλουραλισμό” εμείς εδώ στην Ελλάδα;
Άλλωστε ζητώντας από τους λαούς της Ανατολής να απελευθερώσουν ξαφνικά τεράστιες ποσότητες καταπιεσμένης ελευθερίας, καταψυγμένης για αιώνες στον πιο παχύ πάγο, δεν είναι αναμενόμενο η επαφή αυτή να προκαλέσει απίστευτη σύγχυση, αστάθεια κι αταξία; Η Ανατολή μπορεί να είναι αποξενωμένη από το υλικό σώμα της είναι όμως ενωμένη με τον εαυτό της, με την Ψυχή της. Αντίθετα η Δύση είναι αποξενωμένη από τον εαυτό της, ζει για το σώμα με πρόσχημα το φάντασμα της Ελευθερίας. Γι αυτό η Ανατολή είναι ισχυρότερη μέσα στην αδυναμία της. Και τώρα ελευθερώνονται με εκρηκτικό τρόπο τα πιο καταπιεσμένα ένστικτα. Η εξημερωμένη Δύση πάει να ανταλλάξει τα υλικά σημάδια – υποκατάστατα ελευθερίας που κατασκεύασε για να σημάνει την έλλειψη της Ελευθερίας, με την πραγματική ελευθερία που ΜΠΟΡΕΙ να ζήσει η Ανατολή, με το σημαινόμενο της Ελευθερίας, με την ελευθερία ως Ιδέα που έχει ΑΝΟΙΞΕΙ στους λαούς στης Ανατολής!
Διότι η Αραβική “Άνοιξη” περί τούτου πρόκειται. Για μια ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ σχέση, μια ΒΙΑΗ ρήξη με το παρελθόν, μια ενεργή υπέρβαση στο παρόν! Πρόκειται για την Ελευθερία ως Ιδέα !! Είναι δυνατό η Δύση να βγεί αλώβητη από την επαφή του καυτού σημαινόμενου της Ελευθερίας με την κλιματιζόμενη αναδιανομή υλικών υποκατάστατων – σημαινόντων ; Πρόκειται για μια διαβολική συναλλαγή, αφού η Ανατολή καλείται να πουλήσει την Ψυχή της και η Δύση την άνεσή της !!
Διότι οι δυτικές κοινωνίες διαθέτουν κι εκείνες σε χειμερία νάρκη, τα αρχαϊκά ένστικτα, τις αναχρονιστικές πολιτικές δομές, τις παλιές ιδεολογίες. Βρίσκονται εκεί μέσα στην παρούσα ιστορική δομή, ανενεργές, αλλά πάντοτε εν δυνάμει. Διαθέσιμες να χρησιμοποιηθούν εφόσον είναι τα καταλληλότερα μέσα επιβίωσης στις νέες περιβάλλουσες ιστορικές συνθήκες. Η Δύση αφελώς πιστεύει ότι όλες οι κουλτούρες είναι συμβατές μεταξύ τους και ότι μπορεί να πάρει η ίδια την θέση της Ανατολής στην Ανατολή. Μέσω της ημιυποκινούμενης Άνοιξης, θα πέσει όμως στην παγίδα της. Μιας Ανατολής που επιδιώκει την εξαφάνιση της Δύσης ακόμη και με κίνδυνο τον δικό της θάνατο. Αυτή θα είναι η Ιδέα της Ανατολικής Ελευθερίας. Εάν υπάρχει αμφιβολία περί τούτου, ας αναλογιστούμε τον συμβολισμό της τζιχάντ.
Αντί για μια παγκόσμια ηθική κοινότητα, μια Νέα Παγκόσμια και δημοκρατική Τάξη, που θα εξασφάλιζε η ιδεολογική ηγεμονία της Δύσης, μάλλον οδηγούμαστε σε μια εντελώς διεφθαρμένη παγκόσμια κοινωνία, μια ενιαία αυτοκρατορία της σύγχισης, μια Νέα Παγκόσμια Αταξία ….
O εκδημοκρατισμός της Ανατολής θα έχει ως αντιστάθμισμα τον εκβαρβαρισμό της Δύσης έχει προφητεύσει ο φιλόσοφος Μποντριγιάρντ εδώ και πλέον της μιας δεκαετίας.
Η ημιαυτόνομη αποσταθεροποίηση της ιδεολογικοπολιτικής τάξης στην Ανατολή είναι επόμενο, ιδιαίτερα στον σημερινό υπερδιασυνδεδεμένο (υλικά και πληροφοριακά) κόσμο μας, να αποσταθεροποιήσει την Δύση. Καθώς κατακάθεται η πανηγυρική σκόνη τους τέλους της ιστορίας που δήθεν θα έφερνε η ιδεολογική νίκη της Δυτικής δημοκρατίας πάνω στους ανατολικούς πληθυσμούς, η Δύση αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι ενδεχομένως τα πράγματα να εξελίσσονται αντίστροφα: Είναι η Ανατολή που εξάγει την βαρβαρότητά της και που μας εκβιάζει με τα δικά μας ιδεολογήματα περί φτώχιας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό δείχνει η αγωνία της Δύσης για το που θα οδηγηθούν οι Άνοιξες σε Αίγυπτο και Λιβύη και εάν θα "εκδημοκρατιστούν" ΤΕΛΙΚΑ.
Είμαστε εμείς που έχοντας ίσως φθάσει στο δικό μας τέλος της Ιστορίας έχουμε μπει ολοταχώς στην όπισθεν. Ίσως αντί οι λαοί της ανατολής να επιταχύνουν προς την μοντέρνα δημοκρατία να είμαστε εμείς που οπισθοχωρούμε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Όπως προειδοποιούσε ο Σολζενίτσιν τον Ζαχάρωφ, όταν δυο κοινωνίες πάνε ΑΠΛΩΣ ν’ ανταλλάξουν τις διαφορές τους ως ένδειξη πλουραλισμού, ανοικτότητας και “ανεκτικότητας”, τελικά αυτό που συμβαίνει στην πράξη είναι ένα άθροισμα διαφορών και αρνητικών ποιοτήτων, αυτό που θα προκύψει είναι μια κοινωνία δυο φορές πιο διεφθαρμένη! Μήπως δεν ζούμε αυτόν τον “πλουραλισμό” εμείς εδώ στην Ελλάδα;
Άλλωστε ζητώντας από τους λαούς της Ανατολής να απελευθερώσουν ξαφνικά τεράστιες ποσότητες καταπιεσμένης ελευθερίας, καταψυγμένης για αιώνες στον πιο παχύ πάγο, δεν είναι αναμενόμενο η επαφή αυτή να προκαλέσει απίστευτη σύγχυση, αστάθεια κι αταξία; Η Ανατολή μπορεί να είναι αποξενωμένη από το υλικό σώμα της είναι όμως ενωμένη με τον εαυτό της, με την Ψυχή της. Αντίθετα η Δύση είναι αποξενωμένη από τον εαυτό της, ζει για το σώμα με πρόσχημα το φάντασμα της Ελευθερίας. Γι αυτό η Ανατολή είναι ισχυρότερη μέσα στην αδυναμία της. Και τώρα ελευθερώνονται με εκρηκτικό τρόπο τα πιο καταπιεσμένα ένστικτα. Η εξημερωμένη Δύση πάει να ανταλλάξει τα υλικά σημάδια – υποκατάστατα ελευθερίας που κατασκεύασε για να σημάνει την έλλειψη της Ελευθερίας, με την πραγματική ελευθερία που ΜΠΟΡΕΙ να ζήσει η Ανατολή, με το σημαινόμενο της Ελευθερίας, με την ελευθερία ως Ιδέα που έχει ΑΝΟΙΞΕΙ στους λαούς στης Ανατολής!
Διότι η Αραβική “Άνοιξη” περί τούτου πρόκειται. Για μια ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ σχέση, μια ΒΙΑΗ ρήξη με το παρελθόν, μια ενεργή υπέρβαση στο παρόν! Πρόκειται για την Ελευθερία ως Ιδέα !! Είναι δυνατό η Δύση να βγεί αλώβητη από την επαφή του καυτού σημαινόμενου της Ελευθερίας με την κλιματιζόμενη αναδιανομή υλικών υποκατάστατων – σημαινόντων ; Πρόκειται για μια διαβολική συναλλαγή, αφού η Ανατολή καλείται να πουλήσει την Ψυχή της και η Δύση την άνεσή της !!
Διότι οι δυτικές κοινωνίες διαθέτουν κι εκείνες σε χειμερία νάρκη, τα αρχαϊκά ένστικτα, τις αναχρονιστικές πολιτικές δομές, τις παλιές ιδεολογίες. Βρίσκονται εκεί μέσα στην παρούσα ιστορική δομή, ανενεργές, αλλά πάντοτε εν δυνάμει. Διαθέσιμες να χρησιμοποιηθούν εφόσον είναι τα καταλληλότερα μέσα επιβίωσης στις νέες περιβάλλουσες ιστορικές συνθήκες. Η Δύση αφελώς πιστεύει ότι όλες οι κουλτούρες είναι συμβατές μεταξύ τους και ότι μπορεί να πάρει η ίδια την θέση της Ανατολής στην Ανατολή. Μέσω της ημιυποκινούμενης Άνοιξης, θα πέσει όμως στην παγίδα της. Μιας Ανατολής που επιδιώκει την εξαφάνιση της Δύσης ακόμη και με κίνδυνο τον δικό της θάνατο. Αυτή θα είναι η Ιδέα της Ανατολικής Ελευθερίας. Εάν υπάρχει αμφιβολία περί τούτου, ας αναλογιστούμε τον συμβολισμό της τζιχάντ.
Αντί για μια παγκόσμια ηθική κοινότητα, μια Νέα Παγκόσμια και δημοκρατική Τάξη, που θα εξασφάλιζε η ιδεολογική ηγεμονία της Δύσης, μάλλον οδηγούμαστε σε μια εντελώς διεφθαρμένη παγκόσμια κοινωνία, μια ενιαία αυτοκρατορία της σύγχισης, μια Νέα Παγκόσμια Αταξία ….
1 σχόλιο:
Ενας παγκόσμιος συρφετός!
"Διότι οι δυτικές κοινωνίες διαθέτουν κι εκείνες σε χειμερία νάρκη, τα αρχαϊκά ένστικτα, τις αναχρονιστικές πολιτικές δομές, τις παλιές ιδεολογίες. Βρίσκονται εκεί μέσα στην παρούσα ιστορική δομή, ανενεργές, αλλά πάντοτε εν δυνάμει".
Πέσ το πάλι!!!!!
Δημοσίευση σχολίου