Ο ποιητής που αγόραζε Εικόνες

Μια μέρα, μια αιωνιότητα που χάθηκε ... Ένας ποιητής που "αγόραζε" ελληνικές εικόνες, ένας συλλέκτης ελληνικών πλάνων, έφυγε σήμερα.



Τα έργα του Θ. Αγγελόπουλου τελετουργικές μυήσεις, θρησκευτικά ή (θα τολμούσε να πει κανείς) στρατιωτικά “καψώνια” … απαραίτητα για να έρθει κανείς αντιμέτωπος με τον εσώτερο κόσμο, κόσμο που κρύβεται μέσα κι έξω …. Επιδίωξή του να απομονώσει τον ατομικό έσω κόσμο, να τον ακινητοποιήσει, να τον μηδενίσει όπως οι Βουδιστές μοναχοί …
Γι αυτό απαιτούν πολύ κόπο και υπομονή … μας ζητούν την απόλυτη παράδοση του εσωτερικού μας Χρόνου … όπως κάνει ο ΜΟΝΑΧΟΣ … ο μονάχος Μοναχός … να χωθούμε μέσα στο Τίποτα του εσωτερικού μας Είναι, να βγούμε έξω και να δούμε το κάτι Άλλο όπως ΕΚΕΙΝΟ είναι.

Έτσι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε για Τον τιμήσουμε, είναι να του αφιερώσουμε μια ώρα. Να επιλέξουμε ένα αντικείμενο που μας αφήνει αδιάφορους (π.χ. μια πέτρα, ένα βράχο, ένα πόμολο, ένα ταβάνι, ένα τενεκέ σκουπίδια) και να το κοιτάμε επίμονα για 1 ώρα, αδειάζοντας εντελώς τη σκέψη μας από τις καθημερινές σκοτούρες … να το δούμε από όλες τις μεριές και με όλους τους δυνατούς τρόπους.

Και που ξέρεις, εάν αισθανθούμε ότι κάπου εκεί προς το τέλος της μιας ώρας μέσα στον βράχο διαγράφεται το ευφυές κι αγέρωχο μειδίαμά του, να μην απορρήσουμε, να μην φοβηθούμε ούτε να αμφισβητήσουμε.

Διότι εκεί κάπου βρίσκεται τώρα και Πατρικά μας χαιρετά …